Οικονομική μετανάστευση υπό το πρίσμα των πολιτικών ιδεολογιών

Πως οι πολιτικές ιδεολογίες του εθνικισμού, συντηρητισμού, του μαρξισμού και του νεοφιλελευθερισμού αντιλαμβάνονται το φαινόμενο της μαζικής μετανάστευσης.

Ο Εθνικιστής δεν αποδέχεται σε καμία περίπτωση τη μαζική μετανάστευση διότι αλλοιώνεται η φυλή του και καταστρέφεται ο πολιτισμός του. Την αποτρέπει με ειδική νομοθεσία και με φύλαξη των συνόρων του.

Ο Συντηρητικός δεν την αποδέχεται για λόγους διάρρηξης της κοινωνικής συνοχής και της δημόσιας τάξης και ασφάλειας και όχι γιατί διέπεται από φυλετικές καταβολές.

Ο κομμουνιστής δεν την αποδέχεται γιατί ανοικτά σύνορα θέλει το μεγάλο κεφάλαιο και ποτέ η εργατική τάξη. Ο κεφαλαιούχος για να διαλύσει τα εργασιακά κεκτημένα και να ρίξει τους μισθούς , όπως αυτά ενσαρκώνονται στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, μετακινεί φτηνό εργατικό δυναμικό από ξένες χώρες. Όταν ο Μαρξ έλεγε «εργάτες όλου του κόσμου ενωθείτε» εννοούσε συντονιστείτε και όχι συγχωνευθείτε. Ο συντονισμός των  κομμουνιστικών κομμάτων-κινημάτων ανά των κρατών, γι`αυτό το λόγο γινόταν με διεθνή εργατικά όργανα, όπως η «Διεθνής Ένωση Εργατών» που το 1864 έφτιαξε ο Μαρξ με τον Μπακούνιν με έδρα τη Γερμανία και η «Σοσιαλιστική Διεθνής» που δημιούργησε το 1919 ο Λένιν για την οργάνωση μιας κοινής εργατικής εξέγερσης εναντίον του διεθνούς ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου ,αλλά με τους εργάτες στις χώρες τους! 
 Όταν ο Μαρξ έλεγε «οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα» δεν είχε φυσικά κατά νου τις αθρόες μετακινήσεις των μαζών. Ήθελε να επισημάνει ότι :
α) οι οικονομικές συνθήκες είναι ο μοναδικός  κινητήριος μοχλός της ιστορικής και κοινωνικής εξέλιξης και όχι ο ιδεαλισμός, β) ο εθνικισμός και πατριωτισμός είναι ευφυολογήματα της «Μπουρζουαζίας» με σκοπό να καθυποτάξει και να διατηρεί εν υπνώσει το προλεταριάτο, ώστε αυτό να μην αποκτήσει ποτέ «ταξική επαναστατική συνείδηση». Με όρους του «κομμουνιστικού μανιφέστου» (1848), ο πατριωτισμός και ο εθνικισμός αποτελούν μέρος του «ιδεολογικού εποικοδομήματος της άρχουσας τάξης», για να άρχει πάνω στο προλεταριάτο.Για τους ίδιους λόγους είπε ότι η θρησκεία είναι το όπιο του λαού. Οπότε η αρωγή στην οικονομική μετανάστευση δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση μαρξιστική αντίληψη. Σε ποιο κομμουνιστικό κράτος από το 1917 μέχρι σήμερα ήταν ελεύθερη η είσοδος και η έξοδος από τη χώρα; Ρητορικό το ερώτημα! 

Ο φιλελεύθερος του κλασικού και νέου φιλελευθερισμού(Libertarian) δεν την αποδέχεται για τους εξής λόγους :

1) Welfare State. Δεν θέλει να πληρώνει με φόρους την κάλυψη των δαπανών για σίτιση,στέγαση και πρώτη εγκατάσταση των μεταναστών. Ο «φόρος είναι ληστεία» και «δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα», οι διάσημες ρήσεις του Μίλτον Φρίντμαν .O φιλελεύθερος δεν αποδέχεται ένα κράτος πρόνοιας για να λειανθούν οι εισοδηματικές ανισότητες μεταξύ των γηγενών ενός κράτους, θα δεχόταν ποτέ ένα σύστημα πρόνοιας υπέρ των ξένων;

2)Free riding. Ο μετανάστης έχει πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες για τα οποία δεν έχει καταβάλλει ούτε ένα ευρώ. Κάνει χρήση δρόμων και δημόσιων υποδομών, νοσοκομείων, σχολείων κτλ, τα οποία έχουν γίνει με τους φόρους των γηγενών φορολογουμένων και ο μετανάστης δεν έχει συμμετάσχει στην κάλυψη της δαπάνης αυτής . Είναι το φαινόμενο του τζαμπατζή (Free Rider). Το free riding αποτελεί την τραγωδία των δημοσίων αγαθών. Αντιβαίνει επιπλέον και τη βασική φιλελεύθερη αρχή της «φορολογικής ανταποδοτικότητας» : αν μου υφαρπάξεις 100 ευρώ σε φόρους θα πρέπει να μου ανταποδώσεις δημόσιες υπηρεσίες ισόποσης αξίας. Αυτές τις υπηρεσίες γιατί να τις καρπώνεται τζάμπα και ο μετανάστης που δεν συμμετείχε στο κόστος τους; Οι δημόσιες υπηρεσίες και η δημόσια περιουσία εν γένει, αποτελούν ιδιοκτησία συλλογική των φορολογούμενων ! Ένας ιδιοκτήτης θα πρέπει να συναινέσει ώστε να εισέλθεις στην περιουσία του. Το κράτος δεν είναι ιδιοκτήτης της «δημόσιας περιουσίας» αλλά διαχειριστής της για λογαριασμό του συνόλου των φορολογούμενων πολιτών. Ο διαχειριστής κράτος θα πρέπει να ρωτήσει τους ιδιοκτήτες φορολογούμενους πριν επιτρέψει την είσοδο σε πλήθος ξένων .Οι ιδιοκτήτες πολίτες θα πρέπει να εξουσιοδοτήσουν με δημοψήφισμα το διαχειριστή κράτος.Η έγκριση θα πρέπει να βγει ομοφώνως ή βάσει πλειοψηφίας . Αν ο κανόνας είναι η πλειοψηφία, και η πλειοψηφία εγκρίνει την είσοδο μεταναστών, θα πρέπει να αποζημιώσει τη μειοψηφία για τη ζημιά που θα υποστούν στην συνιδιοκτησία τους. Το ύψος της αποζημίωσης είναι ίσον με το εξωτερικό κόστος της μετανάστευσης( αρνητική εξωτερικότητα-external cost) .
Προσοχή, Free Riders δεν είναι μονάχα οι οικονομικοί μετανάστες αλλά και πολλοί μεγαλοβιομήχανοι που ασκούν πιέσεις στις κυβερνήσεις για να εισάγουν στη χώρα φτηνό εργατικό δυναμικό από τρίτες χώρες. Οι μεγαλοβιομήχανοι είναι free riders γιατί δεν επωμίζονται το πλήρες κόστος των μεταναστών παρά μόνο το εργατικό κόστος (μισθοί, ασφαλιστικές εισφορές). Το υπόλοιπο κόστος της παρουσίας των μεταναστών (εξωτερικό κόστος), όπως το περιγράψαμε στην αρχή της παραγράφου, το επωμίζεται η κοινωνία.  

Μέχρι πρότινος η φιλελεύθερη Δύση-φιλελεύθερη οικονομία προστάτευε τους λαούς της από τα μεταναστευτικά κύματα του Τρίτου Κόσμου με τους εξής τρόπους:

1) Ισοτιμία μεταξύ σκληρού Δυτικού νομίσματος και νομίσματος τριτοκοσμικής χώρας. Ο μετανάστης δεν μπορούσε με το χαλαρό του νόμισμα να καλύψει τις δαπάνες της μετακίνησης και πρώτης εγκατάστασης στη δυτική χώρα προορισμού και δεν υπήρχε καμία προνοιακή μεταχείριση υπέρ του.

2) Ακόμα και αν είχε την οικονομική δυνατότητα να καλύψει τις δαπάνες αυτές, θα έπρεπε να είχε τα απαραίτητα προσόντα ώστε να αφομοιωθεί στη δυτική αγορά εργασίας (ξένες γλώσσες, προϋπηρεσία, πτυχία κτλ).

3) Νόμιμα ταξιδιωτικά έγγραφα, καθαρό ποινικό μητρώο. Διακυβεύονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ατομικές ελευθερίες των γηγενών από την είσοδο εγκληματικών στοιχείων που συμβάλλουν στην αύξηση της παραοικονομίας ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Αυτό που βλέπουμε σήμερα στη Δύση από πλευράς της ΕΕ και των κυβερνόντων της , είναι ένας κεντρικός σχεδιασμός μαζικής μετανάστευσης . Αυτή η πρακτική δεν αποδίδεται σε καμία από τις άνωθεν πολιτικές ιδεολογίες . Είναι συναφής μονάχα με τον Αναρχισμό και την Σοσιαλδημοκρατία. Οι αναρχικοί θέλουν την κατάλυση των εθνών-κρατών διότι εκλαμβάνουν τα κράτη ως πόλους καταπίεσης και επιζητούν την απόλυτα ελεύθερη μετακίνηση των ανθρώπων σε όλη την υφήλιο. Το κράτος είναι καταπιεστής γιατί τους υποβάλλει σε προκαθορισμένες συμπεριφορές μέσω νόμων , τους ληστεύει με φόρους, τους φυλακίζει αν δεν συμμορφώνονται και τους βάζει να σκοτώνονται σε πολέμους για τα συμφέροντα των ολίγων.Μόλις καταργηθεί το κράτος δυνάστης , οι ελεύθεροι άνθρωποι διευθετούν τις υποθέσεις τους με αμοιβαία επωφελείς συναλλαγές, χωρίς εξουσία και αφεντικά και χωρίς την εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο. Η οικονομική οργάνωση της αναρχικής κοινωνίας γίνεται σε καθεστώς κοινοκτημοσύνης των παραγωγικών μέσων, σε μικρά κοινόβια που συνεργάζονται ελεύθερα μεταξύ τους (αναρχοκομμουνισμός). Οι αναρχοκομμουνιστές στο μόνο πράγμα που διαφωνούν με τους μαρξιστές είναι στο μεταβατικό στάδιο μεταξύ καπιταλισμού και κομμουνισμού, δηλαδή στη δικτατορία του προλεταριάτου (κράτος των προλετάριων), που για τους μαρξιστές αποτελεί αναγκαίο κακό για να αποφευχθεί η αντεπανάσταση των αστών. Δεδομένη η σπάνη των κοινόκτητων πλουτοπαραγωγικών πόρων (resource scarcity) σε σχέση με τις ανάγκες της αναρχικής κοινωνίας, σε καμία περίπτωση οι αναρχικοί δεν θα συναινούσαν στην είσοδο ενός μεγάλου αριθμού μεταναστών. Θα χρησιμοποιούσαν τις πολιτοφυλακές για να τους εκτοπίσουν. Στην άλλη έκφανση του αναρχισμού, τον αναρχοκαπιταλισμό, οι συναλλαγές διεκπεραιώνονται μέσω ενός συστήματος καπιταλισμού της ελεύθερης αγοράς .Σε μια αναρχοκαπιταλιστική κοινωνία τα πάντα είναι ιδιωτικά και οπότε η είσοδος των μεταναστών σε οποιοδήποτε σημείο της αποτελεί καταπάτηση ιδιωτικής περιουσίας , η οποία είσοδος προαπαιτεί την έγκριση του ιδιοκτήτη. Οι ιδιωτικές εταιρίες security θα απομάκρυναν τους ανεπιθύμητους μετανάστες. Ζήτημα μαζικής οικονομικής μετανάστευσης δεν τίθεται εκ των προτέρων στον αναρχισμό μόνο στην περίπτωση που αυτός έχει επικρατήσει παγκοσμίως. Οπότε είναι και υποκριτές και ουτοπιστές. Ο μόνος σοβαρός λόγος που στηρίζουν τους μετανάστες είναι γιατί μισούν τους οπαδούς του έθνους-κράτους(εθνικιστές, συντηρητικούς κτλ) .

Οι Σοσιαλδημοκράτες είναι εκείνο το κομμάτι του Σοσιαλισμού που δεν αποσκοπεί στην αταξική ακρατική κοινωνία (κομμουνισμός) δια της εξεγέρσεως του προλεταριάτου , αλλά στη συμφιλίωση μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας ,δια της δόμησης ενός welfare state και της κρατικής παρέμβασης στην εξομάλυνση των οικονομικών κρίσεων( John Maynard Keynes). Μέχρι πρότινος είχαμε ένα welfare state υπέρ των γηγενών για να καμφθούν οι εισοδηματικές ανισότητες , ενώ τώρα βλέπουμε ένα σύστημα πρόνοιας υπέρ των οικονομικών μεταναστών με τους πόρους των γηγενών.

Η σύγχρονη Σοσιαλδημοκρατία δομήθηκε πάνω στους νεομαρξιστές αναθεωρητικούς  Χέρμπερτ Μαρκούζε(1898-1979) ,τον Θιοντόρ Αντόρνο(1903-1969) και τον Μαξ Χορκχάιμερ(1895-1973),  εβραϊκής καταγωγής και οι τρεις τους. Δημιούργησαν τη λεγομένη «Σχολή της Φρανκφούρτης». Οι θέσεις τους έμειναν γνωστές ως «Κριτική Θεωρία» ή «πολιτισμικός μαρξισμός». Είναι μια σύμπτυξη μεταξύ της φιλοσοφίας της διαλεκτικής του Χέγκελ, της κριτικής στην Πολιτική Οικονομία του Μαρξ και της σεξουαλικότητας του Φρόιντ (πανσεξουαλικότητα-pansexualism) .

Χέρμπερτ Μαρκούζε

 Κατά τον Μαρξ , ο καπιταλισμός είναι καταδικασμένος να καταρρεύσει διαλεκτικά διότι ενσωματώνει την ίδια του την αντίθεση, το προλεταριάτο, και η αναπόφευκτη σύγκρουση μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας θα οδηγήσει σε μια πιο εξελιγμένη κοινωνία , σε μια νέα σύνθεση, την κομμουνιστική κοινωνία. Κατά τον Μαρκούζε, ο σύγχρονος καπιταλισμός δεν εξελίσσεται διαλεκτικά για τους εξής λόγους :

Α) Δεν υπάρχει προλεταριάτο με την κλασική μαρξιστική μορφή του(συμπαγής βιομηχανική εργατική  τάξη) και δη με την αύξηση του Τριτογενούς τομέα υπηρεσιών ως ποσοστό του ΑΕΠ . Στην πατρίδα μας δεν υπάρχει προλεταριάτο ούτε για πλάκα μιας και είμαστε μια αμιγώς εισαγωγική χώρα , πλήρως αποβιομηχανοποιημένη με την μεταποίηση να είναι στο 5% του ΑΕΠ και το αγροτικό προϊόν να αποτελεί μόλις το 4% του ΑΕΠ.

Β)Με τη σύγχρονη Εταιρική των Ανωνύμων Εταιριών δεν είναι ευδιάκριτες οι ταξικές διαιρέσεις (ένας προλετάριος που αγοράζει μια μετοχή ΑΕ αποκτάει τίτλο ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής). Επίσης οι μισθοί και η καριέρα έχασαν την στατικότητα τους και παρουσιάζουν υψηλή μεταβλητότητα. 

Γ) Τα προγράμματα Μάρσαλ και το κράτος πρόνοιας απομάκρυναν την εργατική τάξη από την επαναστατική ταξική συνείδηση.
Δ)Η οικονομική παγκοσμιοποίηση και η τεχνολογική εξέλιξη εδραίωσαν τη νίκη του φιλελευθερισμού .

 Οπότε ο άνθρωπος θα πρέπει να επιβραβευθεί (ως αντάλλαγμα για τη συσσώρευση αρνητικής ενέργειας από το καπιταλιστικό κτήνος) δια της απόλυτης προσωπικής και σεξουαλικής χειραφέτησης χωρίς αναστολές . Το «νέο προλεταριάτο» της «Νέας Αριστεράς» (New Left) του Μαρκούζε είναι οι πάσης φύσεως μειονότητες (σεξουαλικές, εθνοφυλετικές, θρησκευτικές κτλ). Σύμφωνα με την «Κριτική Θεωρία» όλοι οι θεσμοί της παραδοσιακής συμβατικής κοινωνίας επανεξετάζονται εκ βάθρων και αναθεωρείται από μηδενική βάση οτιδήποτε θεωρούσαμε ως θέσφατο. Ο γάμος, ο χριστιανισμός και η ηθική του, η λευκότητα, θεωρούνται ως μορφές καταπίεσης και επαναπροσδιορίζεται ο παρεμβατικός ρόλος του κράτους.

Ο πατέρας της Νέας Αριστεράς, Μαρκούζε

Το κίνημα των χίπηδων φοιτητών , οι φεμινίστριες, οι LGBTQ  κοινότητες των ομοφυλοφίλων, οι σαδομαζοχιστές, οι παιδεραστές, οι κτηνοβάτες, οι νεκρόφιλοι, οι λαθρομετανάστες, οι σατανιστές, οι άθεοι, οι παγανιστές, οι οικολόγοι πράσινοι, οι χορτοφάγοι και οι βέγκαν, οι φιλοζωικές οργανώσεις, οι social justice warriors στις ΗΠΑ, οι Antifa,  είναι όλα παραδείγματα του νέου προλεταριάτου της Σοσιαλδημοκρατικής Νέας Αριστεράς του Μαρκούζε.

Βλέπετε παραδείγματος χάριν τις σύγχρονες φεμινίστριες να προστατεύουν τις γυναίκες, τους ομοφυλόφιλους, τους παιδεραστές και ταυτόχρονα και τους μετανάστες μουσουλμάνους . Οι πεποιθήσεις των μουσουλμάνων είναι γνωστές για τις δυτικές ελευθερίες των γυναικών και των ομοφυλοφίλων, παρ`όλα αυτά οι φεμινίστριες προστατεύουν το «ομοφοβικό, πατριαρχικό, φαλλοκρατικό»  Ισλάμ και το δικαίωμα του θρησκεύεσθαι των μουσουλμάνων μεταναστών. Δεν είναι ιδεολογική σχιζοφρένεια αλλά ιδεολογική συνέπεια , εφόσον όλες αυτές οι ομάδες αποτελούν το νέο προλεταριάτο. Γι`αυτό και οι φεμινίστριες δεν λογοκρίνουν το Ισλάμ και είναι οι πρώτες που κατηγορούν τους κριτές του ως «ισλαμοφοβικούς».

Οι φεμινίστριες δεν μάχονται για «ισότητα» (equality) αλλά για κοινωνική δικαιοσύνη(equity)  υπέρ των ομάδων αυτών. Ισονομία και Ισοπολιτεία είναι κατοχυρωμένες σε όλα τα δυτικά Συντάγματα. Κοινωνική Δικαιοσύνη είναι ένα περίτεχνος και γλαφυρός όρος για να εννοήσουν την εισοδηματική ισότητα. Μάχονται για να έχει το νέο προλεταριάτο ειδική προνοιακή μεταχείριση(welfare state) με τους φόρους των γηγενών. Όχι μόνο να  εγκριθεί ο γάμος και οι τεκνοθεσίες των gay αλλά και να πληρώνουν οι φορολογούμενοι τις πανάκριβες ορμονοθεραπείες τους και πλαστικές εγχειρήσεις αλλαγής φύλου. Για τους μετανάστες μάχονται όχι μόνο για να γίνουν αυτοί αποδεκτοί από τη δυτική κοινωνία αλλά κυρίως για να τους καλύπτουν οι γηγενείς φορολογούμενοι όλες τις δαπάνες τους (δωρεάν γη, δωρεάν χρεωστικές κάρτες για αγορές, κουπόνια  τροφίμων, χτίσιμο Τζαμιών και Τεμένων κτλ). Για τις γυναίκες οι φεμινίστριες μάχονται για να αποκτήσουν επιδόματα , δωρεάν ιατρική περίθαλψη και δωρεάν αμβλώσεις για να σκοτώνουν αγέννητα έμβρυα, όλα με έξοδα του κράτους, δηλαδή του συνόλου των φορολογούμενων. Όπλο τους στο δημόσιο διάλογο είναι η «πολιτική ορθότητα».  Η νομιμοποίηση των ελαφρών ναρκωτικών εντάσσεται και αυτή στα πλαίσια της απόλυτης προσωπικής χειραφέτησης .

Να μην σας ξενίζει που οι νεοπαγανιστικές οργανώσεις στην πλειοψηφία τους στηρίζουν την λαθρομετανάστευση. Στην πλειοψηφία τους είναι διεθνιστές αναρχοκομμουνιστές και νεομαρξιστές, ενώ θα περίμενε κανείς να ήταν εθνικιστές λόγω του έντονου τοπικιστικού και εθνικιστικού στοιχείου της αρχαίας Ελλάδας. Οι διεθνιστές παγανιστές , με πρόσχημα την αγάπη για την αρχαία Ελλάδα , βάλλουν κατά της Ελληνορθοδοξίας και προάγουν την απόλυτη σεξουαλική απελευθέρωση . Είναι προλεταριάτο του Μαρκούζε και αυτοί.

Θα παρατηρήσετε και πολλές φιλοζωικές οργανώσεις να προβαίνουν μέσα από τις ιστοσελίδες τους σε πολιτικές αντεθνικές τοποθετήσεις που δεν συνάδουν με το αντικείμενο τους. Νεομαρξιστές  λομπίστες του Μαρκούζε είναι και αυτοί και χρησιμοποιούν τα αφελή μέλη τους ως κρίσιμη μάζα άσκησης πολιτικής πίεσης.   

Το νέο προλεταριάτο του Μαρκούζε

Ο Τσίπρας και ο Σύριζα, ο Ματέο Ρέντζι, η Άγκελα Μέρκελ, ο Φρανσουά Ολάντ, ο Μακρόν, ο Ομπάμα και η Χίλαρι Κλίντον, ο Ινγκλέσιας των Ποντέμος,ο Τζάστον Τριντό του Καναδά, ο Στεφάν Λεβέν της Σουηδίας, είναι μερικά  παραδείγματα ηγετών της Νέας Αριστεράς .Πολιτιστικοί μαρξιστές  της σύγχρονης Σοσιαλδημοκρατίας του Μαρκούζε. Αυτοί είναι οι ταγοί της « πολιτιστικής επανάστασης» που κλιμακώνεται στις μέρες μας.

Υπάρχει μεγάλη σύγχυση στους όρους πάντως για τη «Νέα Αριστερά». Στις ΗΠΑ τους αποκαλούν liberals ή New Leftists. Ενώ οι νεοφιλελεύθεροι της ελεύθερης αγοράς αποκαλούνται libertarians.Άλλο είναι οι liberals του Μαρκούζε και άλλο οι libertarians του Σμιθ, Χάγιεκ, Ρόθμπαρντ.  Στο κομμάτι των κοινωνικών μεταρρυθμίσεων, και στα πλαίσια της απόλυτης ατομικής ελευθερίας, liberals και libertarians συμφωνούν στα πάντα. Διαφωνούν μόνο στην ύπαρξη κράτους πρόνοιας και στον κεντρικό σχεδιασμό μαζικής μετανάστευσης. Ο libertarian δεν έχει πρόβλημα με τους γάμους των ομοφυλοφίλων ή με το δικαίωμα του ατόμου που νοσεί από δυσφορία φύλου να αυτοπροσδιορίζεται όπως θέλει. Έχει πρόβλημα ο libertarian όταν θα του επιβάλλεις ως κράτος επιπλέον φορολογία για να καλύψεις τις δαπάνες για πλαστική χειρουργική και ορμονοθεραπείες. Πάντα στο σκέλος των κοινωνικών μεταρρυθμίσεων, liberals και libertarians ενστερνίζονται την «αρνητική ελευθερία» του Ησαΐα Μπερλίν: ένα άτομο είναι πραγματικά ελεύθερο όταν ουδείς τρίτος περιορίζει την εξέλιξη του και ηθικός κριτής του τι είναι σωστό και λάθος για τον ίδιο είναι το ίδιο το άτομο.

  Στα πλαίσια της ελευθερίας της μετακίνησης προϊόντων, κεφαλαίων και εργατών, ο libertarian δεν έχει πρόβλημα με την οικονομική μετανάστευση ως έχει. Έχει πρόβλημα με τη μαζική μετανάστευση πληθυσμών (η οποία προαπαιτεί κεντρικό σχεδιασμό από μια υπερδομή) γιατί δεν θέλει να την συνδράμει και γιατί κινδυνεύει η ατομική ιδιοκτησία του. Πυρήνας της ιδεολογίας των liberals είναι η δόμηση ειδικού κράτους πρόνοιας υπέρ συγκεκριμένων ομάδων. Πυρήνας της ιδεολογίας των Libertarians είναι η ατομική ιδιοκτησία.

Οι τρεις Εβραίοι σχεδιαστές και πρωτεργάτες της Κριτικής θεωρίας έκαναν «κοινωνική έρευνα» στο πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης. Απέδρασαν από τη Γερμανία το 1933 μόλις ο Αδόλφος Χίτλερ ήρθε στην εξουσία για να μην τους πιάσουν τα SS. Μετέβησαν στις ΗΠΑ και εγκαταστάθηκαν σε μεγάλα Πανεπιστήμια , όπως το Columbia, το Princeton, το Brandeis και το Μπέρκλεϊ στην Καλιφόρνια, όπου συνέχισαν το «θεάρεστο» έργο τους.  

Σχολή της Φρανκφούρτης

Υ.Γ. Μοναδική λύση και η μόνη πολιτική ιδεολογία που δύναται να προστατέψει τον ευρωπαϊκό πολιτισμό είναι ο Εθνικισμός. Ούτε ο Συντηρητισμός δύναται να σταματήσει την πολιτιστική και εθνοφυλετική κατάρρευση. Ο Συντηρητικός το μόνο που θα κάνει είναι «συντήρηση» της κατάστασης που θα παραλάβει και δεν θα προβεί ποτέ σε ριζικές αλλαγές (μαζική απέλαση μεταναστών και κλείσιμο τζαμιών, κατάργηση γάμων ομοφυλοφίλων κτλ) διότι φοβάται το πολιτικό κόστος( πιέζεται πολύ από τα «ανθρώπινα δικαιώματα» που είναι προκαθορισμένα απ`έξω). Ο σύγχρονος Συντηρητισμός είναι η «Νέα Δεξιά»-New Right, πχ Ντόναλντ Τραμπ. Αυτή η Θατσερική Νέα Δεξιά του σύγχρονου Συντηρητισμού, είναι νεοφιλελεύθερη στο οικονομικό σκέλος και παραδοσιακή στο κοινωνικό σκέλος. Όμως επειδή ο νεοφιλελευθερισμός βασίζεται στην «αρνητική ελευθερία» του ατόμου, σιγά σιγά ξηλώνεται το «ιδεολογικό πουλόβερ», και αποδεχόμενος ο συντηρητικός την απόλυτη οικονομική ελευθερία του ατόμου , αποδέχεται εν τέλει και την απόλυτη κοινωνική ελευθερία. Ο Συντηρητικός δεν θα βάλει ποτέ την επιβίωση του έθνους πάνω από τα ατομικά ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών .Ακόμα και τρομοκρατικά μουσουλμανικά χτυπήματα να γίνουν, δεν θα απελάσει ποτέ μαζικά τους μετανάστες , απλώς θα αυξήσει την εσωτερική ασφάλεια της χώρας (συνεπάγεται επιπλέον κόστος για τους φορολογούμενους και μειωμένες ελευθερίες) και θα κλείσει τα τοπικά τζαμιά της περιοχής του συμβάντος . Όταν έχεις στην ιδεολογία σου τον σπόρο του ατομισμού, τον κάθε μετανάστη τον αντιμετωπίζεις ξεχωριστά , σεβόμενος τα ανθρώπινα ατομικά του δικαιώματα . Ο Εθνικιστής πάνω από την επιβίωση του έθνους του δεν βάζει τίποτα και δεν δεσμεύεται από διεθνείς συμβάσεις. 

Υ.Γ.2 : Οι νεοταξίτες liberals συχνάκις χρησιμοποιούν το επιχείρημα ότι αυτοί είναι Ευρωπαίοι και όλοι εμείς είμαστε οπισθοδρομικοί και σκοταδιστές με ξεπερασμένες πεποιθήσεις του Μεσαίωνα . Οι σημερινοί επικεφαλής της ΕΕ και οι liberals μισούν θανάσιμα την Ευρώπη και δεν έχουν και απολύτως καμία σχέση με δαύτη .Ευρωπαίος σημαίνει ταυτότητα και η ευρωπαϊκή ταυτότητα διέπεται από τρεις πυλώνες, την Ελλάδα, την Ρώμη και τον Χριστιανισμό. Αυτοί μισούν θανάσιμα και τα τρία οπότε δεν είναι Ευρωπαίοι. Διαστρεβλώνουν ακόμα και τον ίδιο το Διαφωτισμό που επικαλούνται, ο οποίος ήταν φιλοσοφικό κίνημα βασιζόμενο στον επιστημονικό ορθό λόγο για την καταπολέμηση του φεουδαλισμού και των θρησκευτικών δεισιδαιμονιών και προκαταλήψεων. Αντιφάσκουν οι liberals διότι βάλλουν εξ ολοκλήρου κατά της χριστιανικής ταυτότητας αφήνοντας άθικτο το Ισλάμ που διεισδύει ανενόχλητο.   

Έγραψα αυτό το μακροσκελές άρθρο ώστε να αποτελέσει ιδεολογικό γνωστικό οδηγό αντιμετώπισης των liberals. Υπόψιν, η επίθεση τους θα εντατικοποιηθεί εφόσον ο βασικός χρηματοδότης τους, ο George Soros, μεταβίβασε τα 3/4 της περιουσίας του( 18 από τα 24 δισ.δολάρια) στο ίδρυμα του, open society foundation, με σκοπό την προώθηση της «πολυπολιτισμικότητας» και των δικαιωμάτων των LGBTQ.